Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών, ό Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε ατό ορός Θαβώρ για να προσευχηθεί. Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, όμως, ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα φορέματα Του ήταν λευκά σαν το φως. Τον περιστοίχιζαν δε και συνομιλούσαν μαζί Του δυο άνδρες, ό Μωϋσής και ό Ηλίας. Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ό πάντα ενθουσιώδης, Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή ή αγία μέθη πού προκαλούσε ή ακτινοβολία του Κυρίου, Ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μία για τον Κύριο, μία για το Μωϋσή και μία για τον Ηλία. Πριν προλάβει, όμως, να τελειώσει τη φράση του, ήλθε σύννεφο πού τους σκέπασε και μέσα απ' αυτό ακούστηκε φωνή πού έλεγε: "Ούτος εστίν ό υιός μου ό αγαπητός· αυτού άκούετε"1. Δηλαδή, Αυτός είναι ό Υιός μου ό αγαπητός, πού τον έστειλα για να σωθεί ό κόσμος. Αυτόν να ακούτε. 'Οφείλουμε, λοιπόν, και εμείς όχι μόνο να Τον ακούμε, αλλά και να Τον υπακούμε. Σέ οποιοδήποτε δρόμο μας φέρει, είμαστε υποχρεωμένοι να πειθαρχούμε.

Κατά  τη διήγηση των Ευαγγελιστών, ό Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε ατό ορός Θαβώρ για να προσευχηθεί. Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, όμως, ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα φορέματα Του ήταν λευκά σαν το φως. Τον περιστοίχιζαν δε και συνομιλούσαν μαζί Του δυο άνδρες, ό Μωϋσής και ό Ηλίας. Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ό πάντα ενθουσιώδης, Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή ή αγία μέθη πού προκαλούσε ή ακτινοβολία του Κυρίου, Ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μία για τον Κύριο, μία για το Μωϋσή και μία για τον Ηλία. Πριν προλάβει, όμως, να τελειώσει τη φράση του, ήλθε σύννεφο πού τους σκέπασε και μέσα απ' αυτό ακούστηκε φωνή πού έλεγε: "Ούτος εστίν ό υιός μου ό αγαπητός· αυτού άκούετε"1. Δηλαδή, Αυτός είναι ό Υιός μου ό αγαπητός, πού τον έστειλα για να σωθεί ό κόσμος. Αυτόν να ακούτε. 'Οφείλουμε, λοιπόν, και εμείς όχι μόνο να Τον ακούμε, αλλά και να Τον υπακούμε. Σέ οποιοδήποτε δρόμο μας φέρει, είμαστε υποχρεωμένοι να πειθαρχούμε.

Άπολυτίκιον. Ήχος βαρύς.Μετεμορφώθης εν τω όρει, Χριστέ ό Θεός, δείξας τοις Μαθηταίς σου, την δόξαν σου καθώς ήδύναντο' λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς, το φως το αΐδιον, πρεσβείαις της Θεοτόκου, Φωτοδότα δόξα σοι.

Κοντάκιον. Αὐτόμελον. Ἦχος βαρύς.
Ἐπὶ τοῦ ὄρους μεταμορφώθης, καὶ νὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου, τὴν δόξαν σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο· ἵνα ὅταν σὲ ἴδωσι σταυρούμενον, τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον, τῷ δὲ κόσμω κηρύξωσιν, ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς, τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα.

 Η ΕΥΛΟΓΙΑ τῶν σταφυλιῶν

Εὐλόγησον, Κύριε, τὸν καρπὸν τοῦτον τῆς ἀμπέλου τὸν νέον, ὃν διὰ τῆς τοῦ ἀέρος εὐκρασίας, καὶ τῶν σταγόνων τῆς βροχῆς, καὶ τῆς τῶν καιρῶν γαλήνης εἰς ταύτην τὴν ὡριμοτάτην στάσιν ἐλθεῖν ηὐδόκησας, ἵνα ᾖ ἐν ἡμῖν τοῖς ἐξ αὐτοῦ τοῦ γεννήματος τῆς ἀμπέλου μεταλαμβάνουσιν εἰς εὐφροσύνην, καὶ τοῖς προσενέγκασι δῶρον εἰς ἐξιλασμὸν ἁμαρτιῶν, διὰ τοῦ ἱεροῦ καὶ ἁγίου Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ σου· μεθ᾿ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.